1. دیگران از خیرش بهره برند و از شرش در امان باشند.
2. همواره خیر دیگران را بزرگ جلوه دهد و خیری که از او به دیگران رسیده است را خرد شمرد.
3. از مراجعه ی  دیگران به خود خسته نشود.
4. از طلب علم و دانش در تمام عمر خسته نشود.
5. اگر دچار فقر شود بخاطر بندگی خدا برای او محبوبتر است تا اینکه در غیر اینصورت به تمنایی برسد.
6. در راه خدا اگر تحقیرش کنند بخاطر خدا و در راه او بودن برایش خواستنی تر است
 از اینکه تحویلش بگیرند در راه غیر خدا.
7. انسانی که عاقل است میداند که دنیا مزرعه ی آخرت است و قیامت محل کشت،‌
گمنامی برای او از شهرت برایش ارزشمندتر است.
8. نگاه نمیکند به کسی مگر اینکه بگوید او از من بهتر است.